ในการศึกษาของพวกเขา นักวิจัยเลือกที่จะใช้ชิ้นส่วนเงินและซิลิกา (แก้ว) ขนาดนาโนเป็นชิ้นส่วนของวัสดุ metamaterial ที่ซ้ำกัน วัสดุเหล่านี้มีปฏิสัมพันธ์กับแสงในรูปแบบต่างๆ กันในแต่ละระดับ เมื่อพวกมันถูก แปลงเป็นดิจิทัล แล้ว metamaterial ที่เป็นผลลัพธ์จะมีคุณสมบัติเฉพาะตัวของมันเอง ซึ่งแตกต่างอย่างมากกับส่วนประกอบของมัน ส่วนประกอบต่างๆ ของวัสดุทำงานร่วมกันเพื่อสร้าง ล่องหน เอฟเฟกต์หรือก่อให้เกิดปรากฏการณ์ที่คุณจะไม่สังเกตหากไม่ได้จัดเรียงเข้าด้วยกันในพื้นที่ 3 มิติ (หรือในกรณีนี้คือ 2 มิติ) เป็นการประกอบตามคำสั่ง ทิฟฟานี วอลช์กล่าว ศาสตราจารย์ด้านไบโอนาโนเทคโนโลยีแห่งมหาวิทยาลัยดีกิ้น การจัดหาชิ้นส่วนวัสดุเพื่อให้ได้คุณสมบัติที่ผิดปกติของวัสดุ metamaterial อาจใช้เวลานานและมีราคาแพง วิธีคิดแบบใหม่นี้เกี่ยวกับการออกแบบวัสดุ metamaterials อาจช่วยให้นักวิจัยสามารถสร้างคุณสมบัติทางแสงที่พวกเขาต้องการจากวัสดุ metamaterial โดยใช้ส่วนประกอบเพียงสองส่วน