ข้อบ่งชี้ทั้งหมดคือประวัติวิวัฒนาการของกิ้งก่าสีเขียวถูกครอบงำโดยตอนทางชีวภูมิศาสตร์ของการแพร่กระจายทางไกลในพื้นที่ว่างเปล่าก่อนหน้านี้ ซึ่งปรับโดยกระบวนการ allopatric divergence กระบวนการเหล่านี้มาพร้อมกับกลไกของการอนุรักษ์เฉพาะทางนิเวศวิทยา บางครั้งถูกขัดจังหวะด้วยเหตุการณ์ของวิวัฒนาการในท้องถิ่นและการปรับตัวของภูมิอากาศเฉพาะ แต่ไม่มีสัญญาณของการเชื่อมต่อกับวิวัฒนาการทางสัณฐานวิทยา  "การศึกษาของเราแสดงหลักฐานที่แสดงถึงบทบาทที่ผสมผสานกันระหว่างกลุ่มอนุรักษนิยมเฉพาะกลุ่มในระดับสูงและวิวัฒนาการเฉพาะกลุ่มอย่างรวดเร็ว ซึ่งเป็นรากฐานของ ประวัติ ศาสตร์วิวัฒนาการของกลุ่มกิ้งก่ารอบทะเลเมดิเตอร์เรเนียน" คาลิออนโซโปลูกล่าว ดูเหมือนว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นเป็นรูปแบบที่เกิดขึ้นซ้ำๆ ในระบบนิเวศของทะเลเมดิเตอร์เรเนียน โดยมีตัวอย่างมากมายที่สะสมเพื่อสนับสนุนแนวคิดที่ว่า ในขณะที่การอนุรักษ์เฉพาะกลุ่มเป็นกลไกทั่วไปที่เอื้อต่อการสะสมความหลากหลาย