เซลล์อีเพนไดมอลในโพรงถูกเชื่อมเข้าด้วยกันอย่างหลวมๆ โดยตำแหน่งยึดเกาะระหว่างเซลล์แบบพิเศษที่เรียกว่าเดสโมโซม ซึ่งทำให้เซลล์สามารถสร้างแผ่นเยื่อบุผิวที่ต่อเนื่องกันเกือบทั่วพื้นผิวของโพรงและช่องไขสันหลัง เนื่องจากจุดเชื่อมต่อระหว่างเซลล์เยื่อบุโพรงมดลูกหลวม น้ำไขสันหลังจึงสามารถแพร่จากโพรง สมอง ไปยังระบบประสาทส่วนกลางได้ เซลล์ที่อยู่รอบๆ choroid plexus เชื่อมต่อกันโดยทางแยกที่แน่น ซึ่งป้องกันการรั่วไหลของสารและของเหลวจากหลอดเลือดเข้าสู่ CSF สิ่งนี้ช่วยป้องกันการเข้าสู่สารที่อาจเป็นอันตรายอย่างไร้ระเบียบเข้าไปในโพรงและระบบประสาทส่วนกลางในที่สุด