มีการระเบิดของข้อมูลใหม่เกี่ยวกับพื้นฐานทางพันธุกรรมของโรคลมชัก โรคลมหลับ ทั้งการกลายพันธุ์แบบโมโนเจนิกและโพลีจีนิกสามารถนำไปสู่โรคลมชัก ( Poduri และ Lowenstein 2011 ) โรคลมบ้าหมูจำนวนมากมีพื้นฐานทางพันธุกรรมที่ซับซ้อนโดยมีข้อบกพร่องของยีนหลายตัวที่เอื้อต่อสภาวะของการกระตุ้นเซลล์ที่เปลี่ยนแปลง ซึ่งเป็นสาเหตุของโรคลมชัก ตัวอย่างเช่น ตัวแปรของจำนวนสำเนาซึ่งเป็น de novo หรือการลบหรือการทำซ้ำที่สืบทอดมา >1 kb ได้รับการยอมรับมากขึ้นว่าเป็นแหล่งของการกลายพันธุ์ทางพันธุกรรมในผู้ป่วยโรคลมบ้าหมู (Mullen et al. 2013  Olson et al . 2014 ) เมื่อความรู้ทางพันธุศาสตร์ขยายตัว มีความหวังว่าจะสามารถออกแบบวิธีการรักษาเฉพาะกลุ่มอาการได้ ( Thomas and Berkovic 2014 )