ข้อมูลจากผู้ป่วยในโรงพยาบาล 231 รายรวมอยู่ในการวิเคราะห์ ในช่วงระยะเวลาสังเกตการณ์ การเปลี่ยนแปลงระยะทางเดินได้รับการประเมินผ่านการทดสอบการ เดิน 6 นาที การศึกษาแสดงให้เห็นว่าเด็กหัดเดิน 31 คน (27.2%) และผู้ใหญ่ 31 คน (26.5%) มีพัฒนาการที่มีความหมายทางคลินิก ในทางตรงกันข้าม มีผู้ใหญ่ที่หัดเดินเพียง 5 คน (7.7%) เท่านั้นที่มีระยะการเดินที่ลดลง และเด็กที่หัดเดิน 2 คน (1.8%) สูญเสียความสามารถในการเดินโดยไม่มีใครช่วยเหลือภายใต้การรักษาด้วย nusinersen