สำหรับมวล ขนาดใหญ่ สารละลาย Schwarzschild จะทำนายคุณสมบัติที่ผิดปกติ การสังเกตการณ์ดาวแคระทางดาราศาสตร์ทำให้นักฟิสิกส์ชาวอเมริกันเจ. โรเบิร์ต ออพเพนไฮเมอร์และ เอช. สไนเดอร์ (1939) ระบุสถานะของสสารที่มีความหนาแน่นสูงมากในที่สุด  กลไกเวลา สภาวะ เหล่านี้และ สภาวะ สมมุติฐาน อื่นๆ ของการยุบตัวด้วยแรงโน้มถ่วง เกิดขึ้นจากการค้นพบพัลซาร์ ดาวนิวตรอน และหลุมดำในเวลาต่อมาบทความต่อมาของไอน์สไตน์ (1917) ใช้ทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไปกับจักรวาลวิทยาและในความเป็นจริงแล้วแสดงถึงการกำเนิดของจักรวาลวิทยาสมัยใหม่ ในนั้น ไอน์สไตน์มองหาแบบจำลองของเอกภพทั้งหมดที่ตรงตามสมการของเขาภายใต้สมมติฐานที่เหมาะสมเกี่ยวกับโครงสร้างขนาดใหญ่ของเอกภพ เช่น ความเป็นเนื้อเดียวกัน