พลั่วไอน้ำเริ่มใช้กันอย่างแพร่หลายในปี ค.ศ. 1920 ในโครงการสร้างถนนในอเมริกาเหนือ ทางหลวงของรัฐยาวหลายพันไมล์ถูกสร้างขึ้นในยุคนี้ ร่วมกับโรงงานและท่าเทียบเรือ ท่าเรือ อาคาร และลิฟต์เมล็ดพืชจำนวนมาก ในช่วงทศวรรษที่ 1930 พลั่วไอน้ำถูกแทนที่ด้วย พลั่วไอน้ำ พลั่วขุดที่ใช้น้ำมันดีเซลซึ่งง่ายกว่าและถูกกว่า ซึ่งเป็นรุ่นก่อนหน้าของรุ่นที่ใช้อยู่ในปัจจุบัน เหมืองเปิดถูกผลิตไฟฟ้าในเวลานี้ หลังจากสงครามโลกครั้งที่ 2 มีการถือกำเนิดขึ้นของท่อไฮดรอลิกแรงดันสูงที่ทนทาน รถขุดไฮดรอลิกที่ใช้งานได้หลากหลายกว่าจึงมีความโดดเด่นเหนือกว่ารอกกว้านยกสายเคเบิล