โรคระบาด อหิวาตกโรค วัณโรค ไข้หวัดใหญ่ และ HIV/AIDS ดูเหมือนจะบ่งชี้ว่าโรคระบาดเหล่านี้ได้เร่งการพัฒนาระเบียบวิธีที่สำคัญในด้านระบาดวิทยา การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้จะเกิดขึ้นแต่ในภายหลังและแตกต่างออกไป อย่างไรก็ตาม อาจมีคนโต้แย้งว่าโรคระบาดและการพัฒนาวิธีการในความเป็นจริงเป็นเรื่องเล่าที่แยกจากกันและเป็นอิสระต่อกัน ซึ่งบังเอิญดูเหมือนว่าจะสัมพันธ์กันตามลำดับเวลา ตัวอย่างเช่น ความทรงจำเกี่ยวกับการพัฒนาระเบียบวิธีวิทยาเฉพาะเมื่อมองย้อนกลับไป ทำให้เราเ โรคระบาด ชื่อมโยงกับโรคระบาดเฉพาะที่เกิดขึ้นในเวลาเดียวกัน อย่างไรก็ตาม การกลับกันของสาเหตุแบบนี้จะไม่เกิดขึ้นจริงสำหรับการระบาดใหญ่ของไข้หวัดใหญ่ 1918 ไข้หวัดใหญ่ครั้งใหญ่ปรากฏมานานแล้ว ดังที่พันตรีกรีนวูดกล่าวไว้ว่า ปมปัญหาของระบาดวิทยา เนื่องจากขาดงานหลักหรืองานด้านระบาดวิทยาที่มีอิทธิพลซึ่งเกิดจากโรคนี้ ([ 29 ] , หน้า 137) ฉันไม่ทราบว่าใครเชื่อมโยงการสร้างคณะสาธารณสุขศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยจอห์น ฮอปกินส์กับไข้หวัดใหญ่ 1918 [ 30] แต่วันนี้ เมื่อมองย้อนกลับไป ความเชื่อมโยงดูเหมือนจะเป็นไปได้มาก ตามที่ฉันได้พยายามแสดงให้เห็นก่อนหน้านี้ และความหมายทางประวัติศาสตร์ของมันนั้นยิ่งใหญ่มาก การสร้างกลุ่มวิชาการด้านระบาดวิทยาได้วางรากฐานสำหรับการพัฒนาในภายหลังของคลังข้อมูลที่เป็นทางการและ วิธีการที่เข้มงวดในการดำเนินการวิจัยทางระบาดวิทยา การเชื่อมโยงเชิงสาเหตุเป็นความยากในการหาตัวอย่างตรงข้ามของโรคระบาดเล็กน้อยที่นำไปสู่การคิดค้นระเบียบวิธีในระดับเดียวกับที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้สำหรับโรคระบาด ในศตวรรษที่ 18 ราชสมาคมได้คิดค้นการออกแบบการศึกษาเปรียบเทียบการตายที่เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อไข้ทรพิษตามธรรมชาติและที่กระตุ้นโดยความผันแปร [ 31 ] มันเกี่ยวข้องกับการวิเคราะห์อย่างละเอียดของค่ามรณะและการสำรวจของแพทย์ข้ามทวีป ไข้ทรพิษตามธรรมชาติมีอันตรายถึงชีวิตมากกว่าไข้ทรพิษถึงสิบเท่า ซึ่งเป็นการค้นพบที่นำไปสู่การฉีดวัคซีนไข้ทรพิษอย่างน้อยในสหราชอาณาจักร ในการทดลองแบบไม่สุ่มบนเรือของเขาในปี 1747 แพทย์ประจำเรือรบ เจมส์ ลินด์ กล่าวหาว่าเปรียบเทียบการรักษา 6 วิธี โดยหนึ่งในนั้น (ผลส้ม) มีประสิทธิภาพในการรักษาโรคเลือดออกตามไรฟัน [ 32]. แต่ความก้าวหน้าทางระเบียบวิธีในศตวรรษที่ 18 นี้ถือว่าเล็กน้อยเมื่อเทียบกับการค้นพบการคิดเชิงประชากรซึ่งให้กำเนิดศาสตร์ด้านประชากรทั้งหมดที่เรารู้จักในปัจจุบัน เช่น ประชากรศาสตร์ สถิติ สังคมวิทยา พันธุศาสตร์วิวัฒนาการ และอื่นๆ ในศตวรรษที่ 19 งานวิจัยของปิแอร์-ชาร์ลส์-อเล็กซานเดร หลุยส์