วัคซีนพาราอินฟลูเอนซาไวรัส (PIV) ที่มีชีวิตและถูกทำให้อ่อนฤทธิ์กำลังได้รับการพัฒนาสำหรับการจัดส่งทางจมูกจากทั้งสายพันธุ์มนุษย์และวัวที่แยกได้ ซึ่งมีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับแอนติเจนกับ PIV-3 ของมนุษย์ วัคซีนตัวเลือกแรกพบว่าถูกลดทอนมากเกินไป ซึ่งทำให้ วัคซีน มีการทำงานเกี่ยวกับวัคซีนตัวเลือก PIV-3 ของวัว/คนในสายพันธุ์ chimeric ในทำนองเดียวกัน การพัฒนาวัคซีน RSV ที่ยังมีชีวิตและถูกทำให้อ่อนฤทธิ์ที่สามารถส่งเข้าทางจมูกได้นั้นพบกับความยากลำบากในการลดทอนของไวรัสมากหรือน้อย และมีความเสถียรทางพันธุกรรมที่จำกัด วัคซีนหน่วยย่อยจำนวนหนึ่งซึ่งอิงจากโปรตีน F, G และ M จาก RSV กำลังอยู่ในระหว่างการพัฒนา โปรดทราบว่าการศึกษาในทศวรรษที่ 1960 ได้แสดงให้เห็นว่าเด็กที่ได้รับวัคซีน RSV ที่ไม่ได้ใช้งานจะมีอาการรุนแรงกว่าเมื่อได้รับเชื้อในภายหลัง ไวรัส. นอกจากนี้ยังมีการพัฒนาวัคซีนตัวเลือกจำนวนมากสำหรับต่อต้านโรคซาร์ส เช่น การเตรียมวัคซีนป้องกันไวรัสแบบเชื้อตายทั้งหมด วัคซีนรีคอมบิแนนท์ที่มีพาหะนำโรคที่มีชีวิตซึ่งแสดงโปรตีน SARS-CoV วัคซีน DNA และวัคซีนหน่วยย่อย อย่างไรก็ตาม วัคซีนทั้งหมดเหล่านี้เผชิญกับความไม่แน่นอน เนื่องจากขาดแบบจำลองสัตว์ที่เชื่อถือได้ในการทดสอบวัคซีน และความไม่แน่นอนเกี่ยวกับการเกิดการระบาดครั้งใหม่ของโรค