ช่องนิเวศวิทยา กวางเรนเดียร์มีผลอย่างมากต่อพืชพรรณในระยะของมัน พวกมันเป็นสายพันธุ์เหยื่อที่สำคัญสำหรับหมี หมาป่า และสัตว์ผู้ล่าขนาดใหญ่อื่นๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงฤดูตกลูกกวางเรนเดียร์เป็นสัตว์ชนิดสุดท้ายที่มนุษย์เลี้ยงไว้ ซึ่งบางคนถือว่ายังเชื่องได้ไม่เต็มที่ มีกวางเรนเดียร์เลี้ยงในบ้านประมาณ 2.5 ล้านตัวใน 9 ประเทศ โดยมีคนดูแลกวางเรนเดียร์ประมาณ 100,000 ตัว  ความรู้ทั่วไปเรื่องกวางเรนเดียร์  หรือประมาณครึ่งหนึ่งของประชากรกวางเรนเดียร์ทั้งหมดในโลก เชื่อว่าการเลี้ยงดูในบ้านเริ่มขึ้นระหว่างยุคสำริดและยุคเหล็ก เจ้าของกวางเรนเดียร์ไซบีเรียขี่พวกเขา (กวางเรนเดียร์ไซบีเรียมีขนาดใหญ่กว่ากวางเรนเดียร์ในสแกนดิเนเวีย) เจ้าของคนเดียวอาจมีสัตว์เป็นร้อยเป็นพันตัว ขนและเนื้อเป็นแหล่งรายได้ที่สำคัญ ช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ผู้คนนำกวางเรนเดียร์เข้ามาในอะแลสกา และที่นั่นพวกมันได้ผสมพันธุ์กับกวางเรนเดียร์พันธุ์พื้นเมือง ในประเทศแถบสแกนดิเนเวียนิยมรับประทานเนื้อกวางเรนเดียร์ เขากวางเรนเดียร์ถูกบดเป็นผงและขายในตลาดเอเชียเพื่อใช้เป็นยาโป๊